Słowa: Grzegorz Walczak

Niepokorny Dniepr   (do muz. „Wołga, Wołga mat radnaja”)

Janukowycz, Janukowycz,
miał być z ciebie wielki pan,
a zostałeś marionetką,
i już zawsze będziesz sam.

Dziś cię dręczą nocne zmory,
i cię straszy Julii los.
Schowałbyś się ty do nory,
gdy Majdanu słyszysz głos.

I uciekłeś tak jak złodziej.
Zostawiłeś krwawy ślad.
Trwożne łuny nad Kijowem,
czarne dymy rozwiał wiatr.

Z głów rozgrzanych bucha para.
Rewolucji wrócił czas.
Powstał z kolan wielki Majdan.
Już się ruszył cały kraj.

Ukraino, Ukraino,
dumna ziemio, prostuj kark
i nie czekaj, aż cię przyjmą
dwory co łaskawszych państw.

Bądź jak wolny wiatr na stepie,
bądź jak starej dumki śpiew,
który się nad rzeką niesie,
sławiąc niepokorny Dniepr.