Komentarz
                                       
Dosyć już tych bredni i bełkotu (po rosyjsku „brechni”) o zamachu stanu, ekstremistach i terrorystach na Majdanie, płynących z zaczadziałych głów wielu rosyjskich celebrytów i im służalczych mediów… Czas spojrzeć prawdzie w oczy spokojnie i obiektywnie. A jest to możliwe i potrzebne, stąd kilka myśli i sugestii. Po pierwsze – z pełną aprobatą trzeba się odnieść do postawy i stanowiska polskich władz, w tym Sejmu, Premiera i liderów partii politycznych, wspierających demokratyczne i proeuropejskie dążenia społeczeństwa ukraińskiego, manifestowane na Majdanie i w innych regionach kraju. Po drugie – na słowa potępienia zasługuje masakra ludzi na kijowskim Majdanie, z jednoznacznym wskazaniem winy ekipy rządzącej, z prezydentem Janukowyczem na czele. Dobrze, że o tym mówią przywódcy unijni. USA, w tym polski premier. Po trzecie – trzeba skończyć z pandemią anemii stanowisk w Unii w sprawie polityki władz Ukrainy i wsparcia dla jej proeuropejskiej perspektywy. Po czwarte – zamiast słów tylko zaniepokojenia, potrzebne jest potępienie konkretnych działań i sankcje wobec osób odpowiedzialnych, z zastosowaniem wobec nich sankcji. Po piąte – potrzeba jest wyraźnego powiedzenia „nie” dla imperialnej polityki Putina, której ofiarą jest Ukraina. Po szóste – trzeba jednoznacznie opowiedzieć się za przedterminowymi wyborami prezydencko – parlamentarnymi na Ukrainie, licząc się z głosem narodu, artykułowanym codziennie na Majdanie. Bo Majdan, to nie grupka opryszków bądź rozrabiaków stadionowych czy ulicznych, a rzeczywisty reprezentant woli narodu. Po siódme – potrzebne jest szybkie i precyzyjne określenie w konstytucji – kompetencji i odpowiedzialności Prezydenta, Premiera, Prokuratury i Sądów. Po ósme – perspektywa, to demokracja, a nie autorytaryzm i dyktatura, wolność słowa i zgromadzeń, reformy gospodarcze, cele społeczne i poprawa warunków życia obywateli, a nie tylko grupy oligarchów. A w polityce zagranicznej – w tym z Rosją – dobrosąsiedztwo i partnerstwo na europejskich zasadach, a nie „rusyfikacja” czy dominacja. To wszystko, to elementy i droga do unormowania sytuacji na Ukrainie.I tego jej trzeba życzyć, bo to leży w jej interesach oraz dobrosąsiedztwa i partnerstwa z Polską i innymi krajami.

 

Mikołaj ONISZCZUK

Warszawa, 20 lutego 2014 r.