Teraz są w Warszawie
Piekielne upały
Co się ruszy z miejsca
Człowiek…mokry cały
Słońce bezlitośnie
Pali, smali, praży…
Strach wyjść na ulicę
Bo może…usmażyć
Nadto – skwar wzmacniają
Wprost z Sahary – prądy
Środkiem lokomocji
Będą wnet…wielbłądy
Parno, duszno, sauna…
Za każdym z nas – chodzą
Lodówki – też w stresie
Ale jeszcze – chłodzą
Pocą się w urzędach
Też – kondycjonery
Niczym „Stachanowcy”
Pracują…za czterech
Nie pracuje umysł
Nie pracuje głowa
Robi się pustostan
I mowa – jałowa
Powódź, upał - w Moskwie
Smog dusi w Paryżu
Wszyscy mają dosyć
I wyżów, i niżów
Patrząc na upały
Na opady gradu
Jest, jak w polityce…
Ni ładu, ni składu
Tak ma być – niestety
Do samego piątku
Będziemy się kąpać
W zasadzie…we „wrzątku”
Nasze władze – czujne
EKOSZCZYT – zwołały
Szczyt jest w listopadzie
Skończą się…upały!

Mikołaj ONISZCZUK
Warszawa, 7 sierpnia 2013 r.