Mogą – bo jeszcze nie są. A czas ucieka. Czas przerwać „drzemkę” i „obudzić się” wreszcie. A na razie „mamy, co mamy”, tj.:

- brak rozwiązań systemowo - prawnych w ramach reform rynkowych,
- rolnictwo jest niedoinwestowane,
- trwa „bariera mentalności” i wiara w autarchię, że sami możemy osiągnąć prawie wszystko,
- jest przestarzała struktura produkcji globalnej rolnictwa (60% - produkcja roślinna, 40% - zwierzęca),
- brak infrastruktury przetwórstwa i handlu.
To trzeba zmienić, czyli:
- urynkowić sektor rolny, w tym znieść „moratorium” na obrót ziemią,
- zainteresować inwestorów zagranicznych. Inicjatywy i Narodowy Program „Zielone Rynki” już są,
- stworzyć sieć regionalnych hurtowych rynków żywności,
- rozbudować i wzmocnić potencjał eksportowy. Potrzebna strategia dla całej gospodarki narodowej, w tym dla rolnictwa,
- stworzyć nowoczesną bazę przetwórstwa płodów rolnych,
- zadbać o nowoczesność technicznej bazy produkcji rolnej.
Potrzeba zmian w mentalności społeczeństwa, w tym ludności wiejskiej, czyli
- otworzyć się „na świat”. Autarchia – to relikt przeszłości i bariera postępu,
- stosować zasady i reguły WTO. Nikt Ukrainy nie zaleje towarami – niszcząc własną produkcję. Potwierdza to przykład Polski,
- w produkcji – stawiać nie tylko na ilość, ale na jakość i konkurencyjność,
- wzmocnić aktywność informacyjno – promocyjną realiów i perspektyw gospodarczych Ukrainy. Tak, jak to miało miejsce 1 października br. w Warszawie i 4 października  w Lublinie,
- korzystać z doświadczeń Polski!

Nie politykować, nie mnożyć życzeń i sloganów, a tak, jak w stosunkach polsko – niemieckich – wejść na drogę konkretów i konstruktywnych projektów.  Koordynować współpracę „góry” i „dołu”, w tym w zakresie współpracy międzyregionalnej, na bazie decentralizacji uprawnień i decyzji,
bo „ razom – kraszcze!”. Ta idea „pomarańczowego” Majdanu jest w pełni aktualna – i w Polsce, i w Unii, i u Was – na Ukrainie.

 

 

Mikołaj ONISZCZUK

Warszawa, 8 października 2012