W poniedziałek – jaka praca?
Cały naród leczy kaca!
A, że my są z tejże gliny
Razem leczyć się…musimy

Już od wtorku – pilne sprawy
Wetuj na rzecz…picia kawy
Jak nie kawy, to herbaty
Popij, posiedź…i do chaty

A we środę, co dzień w środku
Tęp chęć pracy już w zarodku
Ma być relaks – bez gadania
Osiem godzin…obijania

W czwartek – siedź cichutko „w kątku”
Staraj przetrwać tak do piątku
Pisma rozłóż, stękaj, kwękaj
I lenistwa się nie lękaj!

Optymizmem tryskaj w piątek
Wszak weekendu to początek
Wędkę, kumpla bierz pod pachę
I do sklepu wal po flachę

A w sobotę – w słońcu, w słocie
Grzeją wszyscy po robocie
Chociaż „grzanie” – ciężka praca
Chęć do życia…ubogaca!

Fajna zawsze jest niedziela
Dzień poprawin i wesela
Przy zakąsce i wyszynku
Rośnie chęć…do odpoczynku!
…(I dalej – od początku)

 

 

Mikołaj ONISZCZUK
Kijów, 25 listopada 2005 r.