ŻELEWSZE – nad Bugiem
To piękno Podlasia
To Wala, Olesia
Kasia, Michał, Wasia…

Starsze pokolenie
To Tania i Kola
Dalej – łąki kwietne
I lasek, i pola…

Wszyscy Żelewszanie
Dobrzy, mili byli
Jednała ich praca
Więc – szczęśliwie żyli

Bug dlań niczym Jordan
Rzeka równie święta
Przyjazna dla ludzi
Dobrocią natchnięta

Chatynki drewniane
Dumnie nad nim stoją
Swoich i przyjezdnych
Gościnnością…poją

Tu ptaki dzień cały
Jak w raju się czują
I piękno Nadbuża
Śpiewem – adorują

Bug i wieś rodzinna
Wabi nas i wzrusza
A to już…przemawia
Poezją tchnień – dusza!

Mikołaj ONISZCZUK
(Żelewszanin – Nadbużanin)
Warszawa, 13 sierpnia 2012 r.