Autograf z…autorefleksją

Ósmego maja – dokładnie
Lat siedemdziesiąt dwa – kończę
Myślę, że jeszcze do lat tych
Cokolwiek więcej…dołączę

Jakby tam na to nie patrzeć
Do „mety” jest coraz bliżej
Awans mi żaden nie grozi
Odejdę bez posad – najwyżej

Jak patrzę na Jubileusz
Na lata, które minęły…
Przebyłem bezkres dróg wielu
By wrócić, skąd się zaczęły

Doświadczeń zdobyłem – sporo
Świata szmat przy tym zwiedziłem
I mimo dróg wielu…rozstajnych
W zasadzie się – nie zmieniłem

Nie wchodząc w szczegóły życia
Ni płytko, ni zbyt głęboko
Z nostalgią wspominam Paryż
Kijów i Moskwę, Maroko…

Ale nie będę urodzin
Zbyt uroczyście obchodzić
Bo z wiekiem i z przemijaniem
Pokornie wypada się godzić

Życzenia, rzecz jasna, cenię
To miły gest w tych przypadkach
Zwłaszcza – od wnuka i wnuczek
Dla życzliwego dlań – dziadka!

Mikołaj ONISZCZUK
Warszawa, 8 maja 2012 r.